Γεωργία Χαπέσιη
Λύση μου
Εγώ είμαι λυσσιώτισσα
Την Λύση μου αγαπώ
Την Λύση μου Εγώ
Έχω την διαμάντι ακριβό
Λύση μου καλή μου
Να σου πω ένα καλημέρα
Να σου πω ένα καληνύχτα
Να σε δω στα μάτια μου
Εγώ είμαι λυσσιώτισσα
Λύση μου καλή μου
Λύση μου αγαπημένη
Να σου αγγίξω θέλω
Αλέξανδρος Θεοδότου
Αχ, όμορφό μου Βαρώσι...
Αχ... όμορφο Βαρωσούι μου
Εν να 'θελα να δω το λιμανούι σου,
Τη γιορτή του πορτοκαλιού
Τζαι τη παραλία του χρυσού.
Τζαι πιάσαν σε οι Τούρτζιοι
Ήρτασιν τζι Τούρτζιοι οι έποικοι
Εκκλησίες εκάμαν τες τζιαμιά
Εκάμασιν μόνο ζημιάν.
Το γιαίμα σου τρέσιει στο νερό
Μεν νομίζεις, εν σε ξεχνώ
Πόσο νοσταλγώ
Τζαι να σε δω.
Αντρέας Στυλιανού
Αχ Καραβά
Αχ Καραβά που σ’ έχω μες τούτην την καρκιά
Χωρκό μου όμορφο τζιαι τουρκοπατημένο
Επιάσαν σε οι Τούρκοι τζιαι η καρκιά σου εγίνηκε μαύρα κομμάθκια
Η ψυσχιή σου εν νεκρή τζιαι εγιώ να ξέρες πόσο μαραζώνω
Αχ Καραβά που σ’ έχω μες τούτην την καρκιά
Είσαι ένα χωρκό που το λατρεύω
Εν αντέχω που πρέπει να αντέξεις τούτην την σκλαβιά
Είσαι χωρκό νεκρό τζιαι σκλαβωμένο
Αχ Καραβά που σ’ έχω μες τούτην την καρκιά
Κάθε μέρα σε πεθυμώ τζιαι χωρίς εσένα το Καλοτζιαίρι εν νεκρό
Να το ξέρεις είσαι ούλλη μου η ψυσχιή αχ Καραβά
Εγώ σ’ αγαπώ τζιαι να το ξέρεις σε πεθυμώ
Αχ Καραβά που σ’ έχω μες τούτην την καρκιά
Έλενα Χρίστου
Το Βαρώσι μου
Μες στην καρκιάν μου βρίσκεσαι,
Βαρώσιν, θρονισμένον,
Προπαντών άμαν ισκεφτώ πως είσαι σκλαωμένον
ούτε στιγμήν ούτε λεπτόν φεύκεις που το μυαλόν μου,
γιατ΄ είσαι σάρκα, κόκκαλον γαίμαν που το δικόν μου.
Εφκαλες φήμην τζι όνομαν σ΄ ολους την καρκιάμας
τζε καμια παριορκιά εν΄ έρκετε κοντά μας
Εφίαμε τσε αφίκαμε ούλλοι την γιτονια μας
αλλα εμεις χρίσάφι εν θα ξανά αίκουμε που τα πισόμας
Σαν το Βαρώσιν ενεσι ελάλεν η ηστετέ μας
Έσεις τα μάθκια σου κλειστά, τα σείλη σου σφιγμένα
τζε στα λυτά σου τα μαλλιά αηδόνια ξεχασμένα.
Πες μου πού να ‘ρθω να σε βρω, πού να σε συναντήσω,
τσαμε που σε ‘κρύψαν οι τσαιροί ένα φιλί ν’ αφήσω.
Έσεις τα μάτια γαλανά, μάθκια μου δακρυσμένα,
έσεις στο σώμα σου πληγές, τα σέρκα σου ματωμένα.
Τζε της ψυχής τα τραύματα, βαθιά στη γη κρυμμένα
πόσα σου πήραν οι καιροί, πόσα χρωστάν κι εμένα
Ελένη Ευθυμίου
Πενταδάκτυλος
Boυνό ψηλό και όμορφο
Στη σκέψη μου πάντα σε έχω
Είν΄ η καρδούλα μου πληγή
Γιατί δεν το αντέχω.
Πενταδάκτυλε μου
Σε αγαπω, σε εκτιμώ περιμένω
Να ελευθερωθείς για να έρθω
Να σε δω τον πολυστολισμένο
Σε βλέπω στα όνειρα μου
Που μένω μακριά σου
Θα γείρουμε μια χρησαυγή
Πάλι στην αγκαλιά σου.
Αμμόχωστος μου όμορφη
Πόλη μου όμορφη, ωραία,
Αμμόχωστός μου αψεγάδιαστη,
με τη χρυσή σου αμμουδιά.
Σε έπιασαν έφυγες μακριά,
και περιμένεις, περιμένεις
να έρθουμε πίσω
να χαρείς ξανά.
Μη λυπάσαι,
σε λίγο θα χαρούμε ξανά,
τη χρυσή σου αμμουδιά,
Αμμόχωστος μου γλυκιά.
Ερμογένης Χριστοδούλου
Κύπρος μου
Kύπρος μου σκλαβωμένη
Κύπρος μου αγαπημένη
Για μια πόλη εν να γράψω την αγαπημένη.
Την Αμμώχοστο!!!
Αμμόχωστος αγαπημένη
Αμμόχωστος με την χρυσή
Άμμο που εσεί αγναντέυεις
Πόσο σε θέλω πίσω αγαπημένη
πονεμένη!!!
(Χώμα που περπάτησα γη που
Νοσταλγώ) Εγώ λαλώ για εσένα
Τουτο το θεικό τράγουδο.
Εγώ εσένα όμως αγαπω και σε λατρέυω!!!!
Ιωάννα Σταύρου
Πικραμένο γιατί
Μεσαριά μου τότε που σε είδα
εν εκατάλαβα γιατί γιατί να σε δκιαλέξουν
μου λείπουν τα καλοκαίρια τα δικά σου
τα σιτηρά που άπλωναν στην αγκαλιά σου
Πώς τα πάει η Κυθρέα ;
ψηλά στους πρόποδες του Πενταδαχτύλου
το βασίλειο των Χύτρων καταρρέει κανονικά ;
μου λείπει ο ήχος του ποταμιού
Οι γάμοι τώρα αλλάξαν
που τζαιρός που πηαίναμε στην εκκλησιά με λαούτα τζαι φκιολιά
τώρα μόνο μια μέρα περνά
πεε τότε θυμάσαι έπαιρνε μας τρεις
Ούλα αλλάξαν, τζιαι εγίναν παράξενα
εν εκατάλαβα γιατί γιατί να σε δκιαλέξουν
τζαι τις ομορφκιές σου να μαζέψουν
λέπεις μου πολλά τζαι για πάντα θα σε έχω στην καρδκιά
Ερμογένης Ελπιδοφόρου
"Βαρώσιν τουρκοκρατημένο"
Εσύ Βαρώσιν μου καλό
Που 'σε τουρκοκρατημένο
Το γαίμα σου τρέσχιει στο νερό
Ζτιαιν τουρκοπατημένο
Βαρώσιν μου εσύ
Εσύ που είσαι φυλακή
Εμείς σε πεθυμήσαμεν
Και ποτέ δεν σε παρατάμε
Τα κτήρια σου έπεσαν
Αλλά η καρκιά σου όχι
Ακόμα είσαι δυνατή
Τζιαι 'να γίνεις πάλε ελληνική
Εμείς προσπαθούμε να 'ρτουμε
Ζτιαι 'να σε καρτερούμε
Ζτιαι για το Βαρώσιν μας
Ως τζιαι εμείς εν' να θυσιαστούμε
Μάριος Δημητρίου
Κερύνεια
Η Κερύνεια είναι το διαμάντι της Κύπρου
με το λιμάνι της κι όλα τα άλλα...
Είναι όμορφη πολύ είναι όμορφη πολύ
Η Κερύνεια έχει κι ένα καράβι
που βρέθηκε σ' αυτό το λιμανάκι
το μικρό το όμορφο το λιμανάκι το μικρό το όμορφο το λιμανάκι
Τα λουλούδια στα μπαλκόνια
είναι ροζ και κίτρινα
τα στολίζαν' μέρα νύχτα για να φαίνονταν καλά
και όταν τα έβλεπες παλιά έλεγες ουάου ποιος τα ΄κάνε αυτά
Κερύνεια μου Κερύνεια μου αχ να 'σουνα κοντά μου
να είμασταν όλοι μαζί όλοι κοντά να μην μας πεθυμάς
ούτε και εμείς ποτέ ξανά
ούτε και εμείς ποτέ ξανά
Νεόφυτος Νικοδήμου
Δεν ξεχνώ
Δε ξεχνώ τα σκλαβωμένα μέρη
Δε ξεχνώ της Καρπασίας το αγέρι,
Θέλω μόνο να σε θωρώ
τζαι ούλο να σε θυμούμαι εγιώ
Μεν αγχώνεσαι τζαι ν' αρτω πίσω
Ένα έρτω τζαι ένα σε βρω ιστό χωρκό
Ένα έρτω τζαι να κάτσω, πόσο σε λαχταρώ
Καρπασιά μου περίμενε, περίμενε τζαι σ' αγαπώ
Περίμενε, περίμενε τζαι ένα γίνεις όπως ήσουν
Ένα σε κάμω όπως πριν ν' αρτουν να σε πατήσουν
Περιμένω μέρα νύχτα να έρτω να σε δω εγιόνι
Μες την καρκιά μου είσαι , σαν το αηδόνι.
Αθηνά Μιχαήλ
Καραβα
Καραβά μου όμορφο είσαι στα κατεχόμενα
κι μέσα η καρδία σου ραγίζει σαν κι εμένα
Μεσαορία
Ο ουρανός ο γαλάζιος σε καμαρώνει
και η θάλασσα σου σε προσέχει
Κερύνεια
Ο Πενταδάκτυλος σε χωρίζει από την πλευρά
των κατεχόμενων από την ελεύθερη πλευρά
No comments:
Post a Comment